پادشاهی بریتانیا چقدر خرجِ ساخت فیلم و سریال میکند؟
تاریخ انتشار: ۱ مرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۱۲۴۷۳۴
دولت بریتانیا به خاطر حمایت از ساخت فیلمهای بزرگ در این کشور، دست به یک اقدام تشویقی هزینه بر کرده است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، طبق آماری که اخیرا منتشر شده، دولت بریتانیا سال گذشته 600 میلیون پوند صرف کاهش مالیات پروژه های عظیم سینمایی و تلویزیونی کرده است. این پرداخت در چارچوب 751 میلیون پوندی بوده که خزانه داری به عنوان کاهش مالیات برای فیلم ها، سریال ها، بازی ها، انیمیشن ها و برنامههای کودک و نمایش های تئاتری که موفق به پاس کردن «آزمایش فرهنگی» می شوند در نظر گرفته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
آمار دولتی نشان می دهد، این عدد از 564 میلیون دلاری که در سال 2015 پرداخت شده بود، حدود یک سوم بیشتر است. این طرح همین طور به ادعای دولت بریتانیا باعث عدم مهاجرت نخبگان هنری و فرهنگی این کشور به مکان های ارزان تر در اروپای شرقی شده و از این حیث بسیار موفق عمل کرده است. از سوی دیگر شرکت هایی مانند نتفلیکس و آمازون هم به کار در بریتانیا ترغیب شده اند. به طوری که سریال 100 میلیون پوندی «تاج» با همین کمک های مالیاتی ساخته شد.
سال گذشته 175 فیلم متقاضی دریافت کمک های مالیاتی دولت بریتانیا بودند که خزانه داری تا مبلغ 415 میلیون پوند به آنها کمک کرد. سال 2015 این عدد 319 میلیون پوند بود. کمک مالیاتی برای سریال های تلویزیونی برای هر اپیزود به 1 میلیون پوند و بیشتر رسید که مجموعا کمک های دولتی در سال گذشته در این حوزه را به عدد 163 میلیون پوند می رساند. یعنی 59 میلیون پوند بیش از سال 2015. در حوزه انیمیشن، مالیات ها از 61.8 میلیون پوند به 49.3 میلیون کاهش پیدا کرده. در میان نمایش های صحنه ای و به 1570 اثر سال گذشته مجموعا 46 میلیون پوند پرداخت شده است. یعنی سه برابر نسبت به سال 2015.
صنعت سرگرمی بریتانیا در همه بخش ها سالانه 2 میلیون شغل ایجاد می کند که این کمک ها باعث تضمین ادامه حیات شرکت های این حوزه می شود. مل استراید مسئول خزانه داری بریتانیا با اعلام این آمار می گوید: «از کارگردان ها تا طراحان بازی های کامپیوتری، رهبران خلاقیت بریتانیا باعث سرافرازی فرهنگ و نوآوری این کشور در داخل و خارج از مرزها می شوند.» همه این ها هزینه های بریتانیا در حوزه فرهنگ را منطقی و قابل فهم می کند. هزینه هایی که البته توقعاتی از سینماگران و هنرمندان را هم به وجود می آورد. دخالت دولت در فرهنگ و ساخت آثار حکومتی در بریتانیا اما اصلا باعث اعتراضات نشده است. نه کسی علیه دخالت دولت در فرهنگ بیانیه منتشر کرده و نه هنرمندی به خاطر دریافت کمک های دولتی و ساخت فیلم حکومتی، درباری لقب گرفته است.
انتهای پیام/
R1013149/P1439/S4,34/CT7منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۱۲۴۷۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آقای سعید آقاخانی، ما تحمل میکنیم، اما دل خودتان نسوخت؟
آفتابنیوز :
صفحه اینستاگرامی «صبح سینما» در نقد کیفیت نازل فصول جدید «نون خ» و «زیرخاکی» نوشت: فصل بندی در تمام دنیا شیوه رایجی است. سازندگان یا در ابتدا نقشه راه یک روایت را در چند فصل آماده دارند یا با توجه به اقبال مخاطب مسیری را برای ادامه قصه باز میکنند. در سریالهای کمدی نیز با توجه به اقبال مخاطب فصلهای بعدی با اتاق فکری مجرب و گروه نویسنگدان خلاق طراحی میشود. اما گویا در صدا و سیما فصل بندی و ساخت ادامه یک سریال به چیزهای دیگری بستگی دارد و در یک لیگ دیگر بازی میکنند. مدتهاست دیگر نه قصه مهم است و نه لزوم ساخت ادامه آن؛ همین که دوستان هر سال دور هم جمع شوند و یک «چیزی» به نام فصل چندم سر هم کنند کفایت میکند. سعید آقاخانی و پژمان جمشیدی هم هستند.
قبول که میشود در سریالهای کمدی پیوستگی را فراموش کرد، اما آیا نباید یک مجموعه ۱۵ قسمتی هدف و قصهای برای ساخت داشته باشد؟ تا کی باید روی موج موفقیت گذشته سوار شد؟ بعضا دیده شده دوست نویسنده تکههای بامزه سریالهای پر مخاطب گذشته همچون «شبهای برره»، «پایتخت»، «باغ مظفر» و... وصله میکند و یک کپی دست چندم و در مواردی درنیامده از آن را به دل قصهاش راه میدهد.
مخاطب هیچ سکوت میکند و گاه تحمل؛ خودتان دلتان برای چیزی که میسازید نمیسوزد؟ تا کجا میخواهید از اعتبار گذشته خرج کنید؟ اگر نمیتوانید یا نمیشود به سراغ کار تازه بروید شاید نتیجه بهتری هم برای شما داشته باشد و هم مخاطب.
منبع: سایت برترینها